Dylematy ocenianego związane z procesem oceny w organizacji.

Ocena to tylko formalność, z której nic nie wynika.

Niektórzy traktują proces oceny w organizacji jako nic nie znaczącą procedurę przygotowaną przez zespół HR.  To błąd, proces oceny jest jednym z etapów zarządzania wynikami i bardzo często łączy się z systemem wynagrodzeń czy rozwoju. Twoje nastawienie do tego procesu rzutuje na to, w jaki sposób podejdziesz do przygotowania samooceny.

Nie wiem, co napisać w formularzu samooceny.

Zanim przystąpisz do przygotowania samooceny, zastanów się, jakie cele udało Ci się zrealizować w tym roku? Z czego jesteś najbardziej dumny/a? Jakie ważne projekty zrealizowałeś/aś? W jaki sposób wspierałeś/as zespół?

Nie pamiętam, co się działo w ciągu roku.

To bardzo naturalne, że pamiętamy to, co działo się ostatnio i dlatego dobrym nawykiem jest prowadzenie notatek w ciągu roku dotyczących najważniejszych zadań, projektów, ale także sytuacji w których wykazałeś/as się kluczowymi, z punktu widzenia organizacji, kompetencjami. Oczywiście, możesz liczyć na przełożonego, ale zwróć uwagę, że on/ona ma kila lub kilkanaście osób w zespole i jest jej/jemu zdecydowanie trudniej przypominać sobie fakty z całego roku.

To trochę dziwne, mówić o swoich sukcesach.

Samoocena to miejsce i czas, aby mówić o swoich osiągnięciach, o tym, co się powiodło i jak była w tym Twoja zasługa.

Im więcej napiszę w samoocenie, tym lepiej.

Nie należy mylić samooceny z powieścią kryminalną. Tutaj nikt nie będzie czekał na rozwój akcji. Liczą się przykłady i konkrety. Krótko, zwięźle i opierając się na faktach.

Łatwo podsumować realizację celów, trudniej mówić o kompetencjach.

Mówiąc o kompetencjach możesz zastosować technikę STAR:

Sitaution – opowiedz o sytuacji, zadaniu, projekcie, który wykonywałeś/aś

Task – przedstaw działania, czynności, które należało zrealizować

Action – powiedz, jakie działania podjąłeś, jak była twoja rola

Result – przedstaw rezultaty, które osiągnąłeś   

Czy warto wspominać w samoocenie o niepowodzeniach?

Jest mało prawdopodobne, aby udało Ci się wszystko zrealizować zgodnie z planem. Nie warto ukrywać niepowodzeń i liczyć, że przełożony nie będzie o tym wiedział lub pamiętał. Z drugiej strony, nie chodzi także o samobiczowanie. To co warto zrobić, budując jednocześnie swój wizerunek, to raczej przedstawienie przyczyn niepowodzeń i wyciągniecie wniosków na przyszłość.

Jeśli chcesz się dowiedzieć, jak się przygotować do rozmowy rocznej, przeczytaj artykuł Jak przygotować się do rozmowy rocznej – rady dla pracownika